San Francisco - unieke stad met steile heuvels

Zondagmorgen 27 juli 2014. Na enkele dagen van verplaatsen en ontspannen staat vandaag een stadsdagje voor de boeg. Niet in de zin van shoppen maar cultureel iets bekijken. Laten we maar snel beginnen.

Nederlandse gasten in het hotel die hier al enkel dagen zijn meldden dat de SF Marathon vandaag plaatsvindt. Nu is het al druk maar met enkele tienduizenden lopers is het helemaal een uitdaging. Daarom besloten niet de pont naar Fisherman's warf te nemen, daar is namelijk de grootste drukte. Dus in Oakland de BART trein genomen, 4 haltes in 20 minuten van Lake Hewitt naar Powell. Waar Fisherman's Warf zeg maar de kuststrook over de noordkant van de stad is (meerendeels vlak)is het stadsgedeelte enorm heuvelachtig. Het ligt meer centraal en zuidelijker. Powell is zeg maar "central station" en voor ons het meest zuidelijke punt. We vallen meteen met de neus in de boter. De nostalgische kabeltram heeft hier een eindpunt en dan komt de tram op een draaischijf, wordt omgedraaid en kan weer "terug". Duizenden mensen wachten om er op te stappen. Om tijd te sparen lopen we maar naar het noorden. Alle straten hebben een stijgingspercentage oplopend tot ca 27% wat overeenkomt met 4 meter vooruit en 1 omhoog!!. Dat is niet erg als je 5 minuten loopt maar enkele uren is het toch een mooie workout. We pakken een Starbucks en gaan door diverse straten richting China Town. Dit gaat via Union Square. Een prachtig enorm druk plein. SF wordt een Europese stad genoemd en jee komt inderdaad enorm veel Europeanen tegen maar misschien nog wel meer Aziaten, met name Chinezen. Dit zijn wel Chinezen met westerse achtergrond. De mensen die hier lopen, als je kan onderscheiden wat toeristen zijn en niet, zijn "vrijgezind" te noemen. Zeg maar "alles kan en niets is raar". De stad is wel volop in beweging maar in vergelijk met bv New York heel veilig en vriendelijk. We lopen richting China Town en zien de entree; de boog die in vele films wordt gebruikt. China Town in SF heeft de grootste populatie en dichtstbevolkte gemeenschap Chinezen. Het is te merken in de hele stad aan de mensen die je ziet maar ook aan de eetgelegenheden. China Town is zoals je verwacht. Veel Chinese prullaria; zoals de Amerikanen zeggen; teringzooi. Bekijk de foto's maar. Na China Twon lopen we richting westen, Sacramento op. De straten lopen als een ruitstructuur met af en toe een diagonaal. We willen graag een hoog punt van de stad opzoeken waar we mooie foto's kunnen maken van de omgeving. We lopen Nob Hill op, zeg maar de heuvel ten westen van centrum. Iets noordlijk liggen nog Russian Hill en Telegraph Hill. Nob Hill blijkt een rijke buurt te zijn. We spreken een Engelsman die hier vele jaren woont en hij noemt het Nobility Hill; zeg maar De Adellijke Heuvel. Goed te merken. We passeren het Fairmont Hotel, een van de duurste hotels ter wereld, en een kopie van de Notre Dame. De beste man geeft ons een advies om een parkje op de zoeken wat lijkt op een privetuin. Na 4 blocks met ups en down komen we er aan. In deze drukke stad, hoog boven alles uit, een oase van rust. Ongetwijfeld onbetaalbaar maar even een moment om te relaxen. De zeewind in de haren en afkoelen van de klim. Zie de foto's van het prachtige uitzicht. Echter we zien vanaf hier Oakland Brigde en nog niet Alcatraz en De Golden Gate Bridge. Dat is voor later.
We zijn al enkele uren verder en besluiten om rustig richting het zuidoostelijker centrum terug te lopen. Heuvel op en af passeren we een kenmerkende "diner" en we eten hier wat. Wow! Vergeleken met deze echte Clubsandwiches is niets te vergelijken, hoe goed de koks in NL ook hun best doen. Heerlijk!. We gaan verder en struineen nog wat door de stad en komen toch weer in de winkelzone. Kijken even en dan met de BARTS terug naar Oakland. Het is ondertussen tegen zessen in de namiddag als we met de Chevrolet 7 zits (ben type even kwijt maar rijdt fenomenaal) bij hotel aankomen. De banden lijken me iets te slap maar ik heb geen verstand van dit formaat SUV en soort van terreinbanden.

Anderhalf uur later, na een lekkere douche, gaan we ergens eten. Omdat we pas laat hebben geluncht wordt het een snelle hap bij de Mac. Er is een lampje gaan branden en we vertrouwen het niet, immers over 2 dagen moeten we kilometers gaan maken. Na het eten proberen we de band op te pompen maar besluiten, nu het kan, even langs Hertz te rijden. Dan krijg je de discussie wat ze kunnen doen, beschikbaar hebben etc. Gelukkig is de beste man behulpzaam en worden we geholpen met een kleine upgrade. Met een Mercedes 450 S rijden we tegen tienen weg. Zo, met deze auto kunnen we wel vooruit al vraagt Gabs wel of ie niet 1 op 3 rijdt...
Naar bed en morgen weer een dag in SF...